BERNEŃSKI PIES PASTERSKI

Wzorzec FCI nr 45

BERNEŃSKI PIES PASTERSKI
(Berner Sennenhund, Bernese Mountain Dog)
Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.05.2003
Przeznaczenie: Pierwotnie pies stróżujący, zaganiający i pociągowy w wiejskich zagrodach w Kantonie
Berna, dzisiaj także pies rodzinny i wielostronny pies pracujący.
Klasyfikacja FCI: Grupa 2 – Sznaucery, pinczery, molosy,
szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne. Sekcja 3 – Szwajcarskie psy pasterskie.
Nie podlega próbom pracy

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Berneński Pies Pasterski jest psem wiejskim o starym rodowodzie, wyko- rzystywanym u podnóża Alp, w
części Wyżyny Szwajcarskiej i w okoli- cach Berna jako pies stróżujący, pociągowy i zaganiający.
Jego pierwotna nazwa „Durrbachler” pochodzi od zajazdu i gospody Duerrbach koło Riggisbergu, gdzie
ten długowłosy, trójbarwny pies podwórzowy był szczególnie chętnie trzymany.
W latach 1902, 1904 i 1907 psy te zostały pokazane na wystawach i kilku hodowców z Burgdorfu
postanowiło w listopadzie 1907 roku zorganizować się w celu hodowli w czystości rasy. Założyli oni
„Szwajcarski Klub Duerrbachlera” i opracowali wzorzec rasy. W roku 1910 na wystawie w Burgdorf, na
którą wielu okolicznych mieszkańców przyprowadziło swoje psy, zaprezentowano 107 Duerrbachlerów.
Od tej chwili rasa, określana teraz, w nawiązaniu do pozostałych ras szwajcarskich ras pasterskich,
jako Berneński Pies Pasterski, zyskała sobie szybko przyjaciół w całej Szwajcarii a wkrótce potem
również w sąsiadujących Niemczech. Dzisiaj Berneński Pies Pasterski, dzięki swo- jemu atrakcyjnemu
trójbarwnemu umaszczeniu i zdolności przy- stosowywania się jest znanym i cenionym na całym świecie
psem rodzinnym.

OGÓLNE WRAŻENIE:
Długowłosy , trójbarwny, więcej niż średniej wielkości, mocny i ruchli- wy pies użytkowy o mocnych
kończynach, harmonijny i proporcjonal-
nie zbudowany.

WAŻNE PROPORCJE:
Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia 9:10, raczej krępy niż długi. Idealny stosunek
wysokości w kłębie do głębokości klatki pier- siowej 2:1
USPOSOBIENIE/CHARAKTER:
Pewny, uważny, czujny i odważny w codziennych sytuacjach, łagodny i oddany w stosunku do zaufanych
osób, pewny siebie i przyjazny w sto- sunku nieznajomych; średni temperament, łatwy do ułożenia

GŁOWA:
Mocna, proporcjonalna do całej budowy, nie za potężna
Mózgoczaszka: widziana z profilu i od przodu jest lekko wypukła, słabo zaznaczona bruzda czołowa
Stop: wyraźnie, ale niezbyt mocno zaznaczony, mocna, średniej długości kufa.
Nos: czarny
Kufa: mocna, średniej długości, grzbiet nosa prosty
Fafle: przylegające, czarne
Uzębienie: Kompletny, mocny zgryz nożycowy (M3 nie są brane pod uwagę). Zgryz cęgowy tolerowany.
Oczy: ciemnobrązowe, o kształcie migdałów, o dobrze przylegających powiekach, osadzone nie za
głęboko, ani nie wypukłe. Luźne powieki są wadą.
Uszy: średniej wielkości, trójkątne, wysoko osadzone, lekko zaokrąglone, w stanie spoczynku płasko
przylegające, przy natężonej uwadze skierowane do przodu, przy czym brzeg ucha przylega do głowy.
Szyja: mocna, muskularna, średniej długości
Górna linia: od szyi lekko w dół, harmonijnie przechodząca w kłąb, następnie prosta, pozioma
Grzbiet: mocny i prosty, poziomy
Lędźwie: szerokie i mocne, widziane z góry lekko wcięte
Zad: łagodnie zaokrąglony.
Klatka piersiowa: szeroka i głęboka, sięgająca do łokci, z wyraźnym przedpiersiem, o
szeroko-owalnym przekroju, żebra sięgające możliwie jak najdalej do tyłu
Dolna linia i brzuch: Od klatki piersiowej lekko wznosząca się ku tylnym kończynom.
Ogon: gęsto owłosiony, sięgający przynajmniej do stawu skokowego, w stanie spoczynku zwisający, w
ruchu noszony na wysokości grzbietu lub lekko powyżej.

KOŃCZYNY:
Mocnej budowy
Kończyny przednie: patrząc z przodu proste i równoległe, raczej szeroko ustawione.
Łopatki: długie, mocne, ustawione ukośnie, tworzące z ramieniem kąt niezbyt rozwarty, przylegające
i dobrze umięśnione.
Łokcie: dobrze przylegające, nie odstające ani nie wykręcone do wewnątrz
Przedramię: mocne, proste
Śródręcze: widziane z boku prawie prostopadłe do podłoża, mocne, widziane z przodu stanowi proste
przedłużenie przedramienia
Łapy: krótkie, zaokrąglone i zwarte, palce dobrze wysklepione, nie wykręcone ani do wewnątrz, ani
na zewnątrz
Kończyny tylne: patrząc od tyłu ustawione równolegle, nie za wąsko,
Udo: dość długie, szerokie, mocne, dobrze umięśnione.
Podudzie: długie, tworzące z udem wyraźny kąt
Staw kolanowy: wyraźnie kątowany
Staw skokowy: mocny i dobrze kątowany
Śródstopie: Prawie prostopadłe, ostrogi muszą być usunięte, za wyjątkiem krajów, gdzie operacyjne
usuwanie ostróg jest zabro- nione
Stopa: lekko wysklepiona, mniej niż łapa nie skręcona ani do środka ani na zewnątrz
Chody: przestrzenne, równomierne w każdym tempie, dynamiczne, o swobodnym wykroku i mocnej pracy
tylnych kończyn; w kłusie, patrząc od przodu i od tyłu, kończyny prowadzone równolegle.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos: długi, błyszczący, prosty lub lekko sfalowany.
Umaszczenie: kruczoczarna maść podstawowa z ciemnym brązowo- czerwonym podpalaniem na policzkach,
nad oczami, na wszyst- kich czterech kończynach i na klatce piersiowej, z białymi znaczeniami
według wzoru: czysto biały, symetryczny rysunek na głowie: biała strzałka, która się rozszerza
symetrycznie w kierunku nosa, tworząc białe znaczenie na kufie. Strzałka na czole nie powinna
zachodzić na brązowe plamy nad oczami, a białe znaczenie na kufie powinno sięgać najwyżej do
kącików warg białe, umiarkowanie szerokie znaczenie przechodzące z podgardla na klatkę piersiową
pożądane: białe łapy, biały koniec ogona tolerowane: mała, biała plama na karku, mała , biała plama
przy odbycie.

WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: psy 64 – 70 cm. (wzrost idealny 66 – 68 cm.)
suki 58 – 66 cm. (wzrost idealny 60 – 63 cm.)

WADY:
Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do
stopnia tego odstępstwa:
– niepewny charakter
– delikatny kościec
– nierówne ustawienie siekaczy , jeśli jest zachowany prawidłowy zgryz
– brak innych zębów niż najwyżej dwóch (P1) (M3) nie są brane pod uwagę

szata:
– wyraźnie skręcony włos

błędy w umaszczeniu:
– brak białych znaczeń na głowie
– za szeroka strzałka i/lub białe znaczenie na kufie sięgające
– poza kąciki warg
– biały kołnierz
– duża biała plama na karku (o średnicy przekraczającej 6 cm.)
– duża biała plama przy odbycie (o średnicy przekraczającej 6 cm.)
– białe znaczenia na przednich kończynach, które wyraźnie sięgają poza środek śródręcza
– rażąco asymetryczny rysunek na głowie i klatce piersiowej
– czarne plamy i pasma na białym rysunku klatki piersiowej
– nieczysta biel (silne plamy pigmentowe)
– brązowe lub czerwone przesianie czarnej maści podstawowej
WADY WYKLUCZAJĄCE:
– agresywność, lękliwość, wyraźna płochliwość
– rozszczepiony nos
– przodozgryz, tyłozgryz, zgryz przemienny
– jedno lub dwa niebieskie oczy lub oczy z niebieskimi plamkami
– entropium, ektropium
– zakręcony lub załamany ogon
– krótki lub szorstki włos
– brak trójbarwności
– maść podstawowa inna niż czarna
Psy, które wykazują nienormalne zachowania, lub zachowania zaburzo- ne, muszą zostać
zdyskwalifikowane

UWAGA:
Psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane
w mosznie