DUŻY SZWAJCARSKI PIES PASTERSKI

Wzorzec FCI nr 58

DUŻY SZWAJCARSKI PIES PASTERSKI
(Grosser Schweizer Sennenhund, Great Swiss Mountain Dog)

Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.05.2003
Przeznaczenie: Początkowo pies stróżujący i pociągowy. Obecnie również towarzyszący, obrończy i
rodzinny.
Klasyfikacja: Grupa 2 – Sznaucery, pinczery, molosy,
szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne. Sekcja 3 – Szwajcarskie psy pasterskie.
Nie podlega próbom pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
W roku 1908 na jubileuszowej wystawie w Langenthal, zorganizowanej z okazji 25-lecia istnienia
Szwajcarskiego Towarzystwa Kynologicznego przedstawiono do oceny profesorowi Albertowi Heimowi,
wielkiemu propagatorowi ras szwajcarskich, dwa krótkowłose berneńskie psy pasterskie.
Profesor Heim ocenił je jako zanikającą odmianę starego typu dużych psów pasterskich (górskich) lub
psów rzeźników, których przodkowie byli szeroko rozpowszechnieni w Europie Centralnej i hodowani
jako psy obrończe, pociągowe i pasterskie.
W roku 1909 zostały one uznane przez Szwajcarskie Towarzystwo Kynologiczne za odrębną rasę i
wpisane jako Duże Szwajcarskie Psy Pasterskie do Szwajcarskiej Księgi Rodowodowej (tom 12).
W roku 1912 powstał Klub Dużego Szwajcarskiego Psa Pasterskiego, którego celem było popularyzowanie
rasy i hodowla w czystości rasy. Wzorzec rasy został opublikowany przez FCI po raz pierwszy dopiero
5 lutego 1939.
Obecnie psy tej rasy są cenione za opanowany i zrównoważony tem- perament i hodowane również w
pozostałych krajach europejskich, szczególnie jako psy rodzinne.
WYGLĄD OGÓLNY:
Trójkolorowy, masywny, grubokościsty i dobrze umięśniony pies, którego mimo jego wzrostu i wagi
charakteryzuje wytrzymałość i ruchliwość.
WAŻNE PROPORCJE:
Długość korpusu do wysokości w kłębie = 10:9

Głębokość klatki piersiowej do wysokości w kłębie = 1:2 Długość mózgoczaszki do długości kufy = 1:1
Szerokość czaszki do szerokości kufy = 2:1
USPOSOBIENIE I CHARAKTER:
Pies ufny, uważny, czujny i pozbawiony lęku w sytuacjach powszed- nich, dobroduszny i oddany
bliskim osobom, pewny siebie wobec obcych, o średnim temperamencie.
GŁOWA:
Głowa mocna, proporcjonalnie do tułowia , lecz nie ciężka. Głowa psa mocniejsza niż głowa suki.
Mózgoczaszka: Płaska i szeroka, zaznaczona bruzda czołowa od nasady czoła w kierunku potylicy.
Stop: Słabo zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Nos: Trufla nosa czarna.
Kufa: Silna, dłuższa niż głęboka, oglądana z góry lub boku nie może być spiczasta, grzbiet nosa
prosty, bez bruzdy
Fafle: Umiarkowanie rozwinięte, przylegające, czarne. Fafle nie mogą być wiszące.
Zgryz: Pełny, silny i regularny nożycowy. Dopuszczalny brak 2 zębów (P1) i/lub (P2). Nie bierze się
pod uwagę braku (M3).
Oczy: O kształcie migdała, średniej wielkości, osadzone ani zbyt głęboko ani wyłupiaste, koloru od
orzechowego do kasztanowo-brązowego o bystrym, przyjemnym wyrazie. Powieki dobrze przylegające.
Brzegi powiek o ciemnej pigmentacji.
Uszy: Średniej wielkości, trójkątne raczej wysoko osadzone. W spo- czynku płasko przylegające do
policzków. Przy natężonej uwadze skierowane do przodu. Zarówno wierzchnia jak spodnia strona uszu
owłosiona.
SZYJA:
Silna, muskularna, raczej masywna, bez podgardla.
TUŁÓW:
Nieco dłuższy niż wysokość w kłębie. Grzbiet: Umiarkowanie długi, silny, prosty. Lędźwie: Szerokie
i dobrze umięśnione.
Zad: Długi i szeroki, lekko zaokrąglony, nie przebudowany lub opadający.

Klatka piersiowa: Silna, szeroka, sięgająca łokci, o owalnym przekroju, nie płaska ani beczkowata.
Przedpiersie szerokie, dobrze zazna- czone.
Brzuch: Brzuch i boki lekko podciągnięte.
OGON:
Ogon harmonijnie osadzony, dość ciężki, sięgający stawu skokowego, w spoczynku swobodnie opadający.
W podnieceniu oraz w ruchu noszony wyżej i lekko wygięty ku górze jednak nigdy nie zakręcony ani
nie zarzucony nad grzbiet.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: oglądane z przodu proste i równoległe, raczej sze- roko ustawione
Łopatki: Długie, silne, ukośnie ustawione, przylegające do tułowia i dobrze umięśnione, tworzące z
ramionami niezbyt rozwarte kąty.
Przedramię: O mocnym kośćcu, proste.
Śródręcze: Silne, oglądane z przodu proste przedłużenie przedramienia, z boku prawie prostopadł
Kończyny tylne: Oglądane z tyłu proste, niezbyt wąsko ustawione. Pięty i łapy nie mogą być
wykręcone ani na zewnątrz ani do środka. Ostrogi muszą być usunięte; nie dotyczy krajów, w których
usuwanie ostróg jest zabronione.
Udo: Dość długie, szerokie, mocne i dobrze umięśnione. Staw kolanowy: o wyraźnie rozwartym
kątowaniu Podudzie: dość długie
Staw skokowy: Silne i dobrze kątowane.
Stopy: Silne, prosto ustawione, zwarte, o wysklepionych palcach i sil- nych pazurach.
RUCH:
We wszystkich tempach ruch swobodny, przestrzenny i harmonijny. Długi swobodny wykrok przednich
kończyn i silny napęd tylnych. W kłusie kończyny oglądane z przodu i z tyłu – prowadzone prosto.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos okrywowy dwuwarstwowy, gęsty. Średniej długości włos okry- wowy, gęsty, podszerstek możliwie
ciemnoszary do czarnego. Dopuszczalny jest krótki włos okrywowy przy prawdziwym pod- szerstku.

Umaszczenie: Podstawowa maść czarna z brązowo-czerwonym pod- palaniem i symetrycznymi czysto
białymi znaczeniami.
Podpalanie rozdziela podstawową czarną maść od białych znaczeń na policzkach, nad oczami, na
wewnętrznej stronie uszu, symetrycznie na przedpiersiu, na kończynach oraz na spodniej stronie
ogona.
Białe znaczenia występują na głowie (strzałka), na kufie, od pod- gardla aż do klatki piersiowej
tworzą jednolity krawat, na łapach i na końcu ogona. Pomiędzy białą strzałką i czerwonobrązowym
podpalaniem nad oczami powinien być widoczny czarny pasek. Dopuszczalny jest biały kołnierz lub
biała plama na karku.
WIELKOŚĆ:
Wzrost w kłębie: Psy 65-72 cm, Suki 60-68 cm.

WADY:
Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena winna być proporcjonalna do
stopnia tego odstępstwa.
– niepewny charakter
– braki w uzębieniu, poza najwyżej dwoma P1 i/lub P2. (brak M3 nie jest brany pod uwagę) Zgryz
cęgowy.
– jasne oko, nie przylegające powieki

Szata:
– widoczny żółto-brązowy lub jasno szary podszerstek
– ieczyste kolory

Umaszczenie:
– brak białych znaczeń na głowie, za szeroka strzałka
– białe znaczenie na kufie sięgające znacznie poza kąt wargowy
– białe podkolanówki (białe znaczenia sięgające powyżej stawu nadgarstkowego i/ lub skokowego)
– wyraźna asymetria znaczeń
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
– poważne wady charakteru (nadmierna agresywność, tchórzliwość).
– zgryz przemienny, przodo- lub tyłozgryz.
– entropium, ektropium.
– niebieskie oczy – jedno lub obydwa
– krótki włos bez podszerstka.
– długi włos.
– umaszczenie inne niż trójkolorowe.
– maść podstawowa inna niż czarna.

Psy, które wykazują nienormalne zachowania, lub zachowania zaburzo- ne, muszą zostać
zdyskwalifikowane.
UWAGA:
Psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane
w mosznie.